Column Anneke Gilsing: herrie

Auteur: Anneke Gilsing
Columns 2 oktober 2010
Column Anneke Gilsing: herrie

Waarom gaat een mens naar de kroeg? Om even uit te blazen... De dag te vergeten. Om oude vrienden te ontmoeten of nieuwe te maken. Om een lekker biertje te drinken, een glaasje wijn of een kop koffie. Om de krant te lezen, te biljarten of te darten. Om te kletsen of te flirten.

Ik ken eigenlijk niemand die speciaal voor de muziek naar een café gaat. Wel ben ik zelf ooit een kroeg uitgelopen vanwege de herrie. Keiharde gitaarrock op volume tien was voor mij geen reden om nog een biertje te bestellen. Muziek is in de meeste kroegen niet prominent aanwezig. Op de achtergrond, niet te hard, niet te extreem en vooral niet bedoeld om mensen te verjagen. Voor veel ondernemers is muziek een lastig punt. Punt één; de kosten. Het afdragen van de rechten is niet goedkoop (voor een kleine kroeg is dat al minstens 800 euro per jaar). Behalve de prijs, zit de ondernemer met diverse keuzes; hoe belangrijk is muziek voor het café? Welke stijl moet het zijn, wat wil de zaak uitstralen? Een dj? Zelf een cd’tje draaien of wil je als uitbater er eigenlijk geen omkijken naar hebben en kies je voor een muziekabonnement? En dan heb ik het nog niet eens over levende muziek. Dan heb je ook nog te maken met boekingsbureaus, geluidsinstallaties, podia en akoestiek.

Livemuziek is wel een duidelijk visitekaartje voor de zaak. Ook de keuze voor een specifieke muzieksoort (bijvoorbeeld jazz of hardrock) maakt het publiek homogener. En dat vind ik als bezoeker prettig. Dat eigen gezicht. Die duidelijke keuze. Ik pleit er dus voor om muziek meer te laten zijn dan behang. Dus niet alleen het volume opvoeren, maar bewust kiezen voor die eigenheid...

Overig nieuws