Het is een prachtige dag in Valencia. Zonnig en warm. Op een groot industrieterrein staat een bierbrouwerij en voor die brouwerij stopt een grote touringcar. In de bus zitten allemaal mannen met gele polo’s en een blauw gilet aan. Eén voor één komen ze uit de bus gelopen. De ene heeft een trompet in zijn hand, een andere man heeft een tuba bij zich. Een grote trom, saxofoon, accordeon, trombone, kleine trom en nog een trompet volgen.
Binnen een paar minuten staat er een gehele showband - inclusief een vaandeldrager en een man in een prinsenpak - op straat. Als alleen de chauffeur nog in de touringcar zit, sluit deze de deur, keert de bus en rijdt weg. Eén van de mannen klopt een aantal keer op de voordeur van de bierbrouwerij, maar er wordt niet open gedaan. De vijfendertig mannen kijken elkaar wat vragend aan, halen hun schouders op, lachen wat en beginnen te lopen in de richting waarin de bus ook vertrok.
Als ze op de hoek van de straat zijn wordt er eenmaal op de grote trom geslagen. En nog eens. De blazers zetten in en voordat de band de straat uit is, speelt het hele orkest. Het is hun jaarlijkse bierreis en een paar straten verder staat een brouwerij waar wél iemand op tijd is voor hun afspraak met de club.
Dit jaar gaat de bierreis van de club naar Tallinn, de hoofdstad van Estland. Traditioneel zijn in Estland stouts en porters populair. Een porter is een donker type bier, dat afkomstig is uit Londen en gemaakt wordt vanaf de achttiende eeuw. Het bier dankt zijn naam aan een verwijzing naar de sjouwers uit de Londense havens, die in het Engels porters heten. Bij deze arbeiders was het bijna-zwarte bier erg populair en dat heeft dus de naam voor het biertype opgeleverd. De Londense stouts en porters (de bieren, niet de sjouwers) werden veel geëxporteerd naar Rusland en de Baltische staten. Toen de Esten zelf porters gingen brouwen ontstonden daaruit de Baltic porters. Een variant van ondergisting, maar met een hoger alcoholpercentage dan het Britse voorbeeld.
Natuurlijk kijk ik uit naar de reis naar Tallinn. En niet alleen om het bier. Want Valencia is op zichzelf al een geweldige stad en heeft een aantal goede brouwerijen. Daar waar de deur openging werden we vorstelijk ontvangen en speelde de band als dank voor de verwelkoming. Omdat de band nog iemand nodig had die de bekkens bespeelde, kreeg ik die in mijn handen gedrukt. Ik ben alleen helemaal geen muzikant. Gelukkig begrijp ik wel altijd de ritmes van muziek en kon ik aardig meespelen. Toen bleek dat de eerste brouwer die we in Valencia zouden bezoeken de afspraak was vergeten, konden we meteen door naar de volgende brouwerij. Maar daar, op de hoek van die straat en bij het inzetten van de band, besefte ik dat niet alleen bier verbindt. Muziek doet dat ook. En dus heb ik volgende week mijn eerste drumles en misschien mag ik in Tallinn de bekkens nog eens vasthouden.
Richard is de vaste columnist van De Cafékrant, Internationaal biersommelier en eigenaar van De BierBasiliek en bereikbaar via richard@debierbasiliek.nl. Iedere maand publiceert Richard een inspirerende column. Lees ze hier.
Blijf je graag op de hoogte?
Eén keer per week het actuele en relevante cafénieuws in je mailbox? Schrijf je hier in voor onze digitale nieuwsbrief en blijf op de hoogte.
