Vorige week was ik bij een bijeenkomst. Een zaal vol met hoteliers en restaurateurs. Allemaal mensen met een ‘trackrecord’ in de hospitality en bezieling voor hun vak. Een bijeenkomst met fijne sprekers waarbij een panel van deskundigen naar voren werd geroepen om vragen te beantwoorden. Helaas werd er meer tijd besteed aan ‘wie is wie’ dan aan de inhoud. Maar goed.
Turend over het clubje deskundigen bespeurde ik al snel een gebrek aan dames op het podium. Het panel bestond enkel uit mannen. Ik keek rond in de zaal. Dames genoeg. Ik kende er een paar waarvan ik weet dat ze heel wat in hun mars hebben. Echte leiders en soms zelfs visionairs. Waarom zaten zij niet in de spotlights? Blijkbaar was het bij de organisatie niet opgekomen dat een podium met enkel mannen niet meer anno nu is.
Balans
Het is verbazingwekkend lastig om horecaheldinnen of zakenvrouwen in de horeca te vinden. Niet dat ze er niet zijn, maar er zijn weinig dames die naar voren treden of uit de schaduw van hun partner stappen. Want over het algemeen profileren vrouwen zich minder prominent dan mannen. Ze laten liever anderen de blits maken.
Toch zie ik steeds meer vrouwelijke ondernemers in ons vakgebied. Maar het percentage vrouwen in management- of directiefuncties stijgt naar mijn smaak te langzaam. En dat terwijl veel horecabedrijven streven naar een gezonde mix aan dames en heren in hun team.
Er zijn heel wat discussies over vrouwenquota aan de top en over de rol van de vrouw in het gezin. Iedereen vindt er wel wat van. Ik ben voor gelijkheid, terwijl ik best snap dat er (hormonale) verschillen zijn die op van alles en nog wat invloed hebben. Bij ons thuis zijn de taken gelijk verdeeld en ondersteunen wij elkaar om zo een goede werk-privé balans te houden. Maar of je nou een man of vrouw bent, het blijft balanceren. Ook thuis is het teamwerk.
Juist als je een gezin hebt, is het belangrijk dat jouw baan, of het hebben van een eigen bedrijf, uitdagend is. Je ziet vrouwen, maar ook mannen, deeltijds werken of oninteressant werk aannemen zodat er geld in het laadje komt. Maar als je toch van huis bent voor je werk, besteed die tijd dan aan nuttig en fijn werk. En hou je voet op het gaspedaal en doe bij voorkeur iets waar je voldoening uit haalt en enthousiast van wordt.
Dames, treed nou eens op de voorgrond. Niet omdat het moet, maar omdat je het waard bent
In mijn advieswerk merk ik weinig verschil tussen mannen en vrouwen. Maar ik zoek er ook niet naar. Ik kan het prima met beide geslachten vinden. Het enige wat mij wel opvalt is dat mannen eerder overtuigd zijn van hun gelijk en kunnen, terwijl vrouwen nog weleens twijfelen aan hun werkwijze en zich afvragen of ze op het juiste weg zijn. Dat vergt van mij een andere benaderwijze en aanpak.
Zo zie je dat vrouwen weleens hun eigen capaciteiten onderschatten. Ervaring maakt hier meester(es) en zorgt dat je zelfverzekerd en stevig in je schoenen staat. Ook onderhandelen vrouwen niet goed als het over henzelf gaat. Succes dichten ze vooral aan anderen toe, terwijl jij zelf meestal de reden bent voor jouw succes.
Uiteindelijk wordt iedereen beoordeeld op zijn of haar prestaties, hetgeen je bereikt. Daarom is het belangrijk dat je met de vingers aan de knoppen zit.
Periodieke perikelen
Wat weinig mensen zich beseffen is dat vrouwen elke maand door 4 hormonale fasen gaan, waarbij ze in elke fase anders functioneren. Oftewel: ze pieken elke keer weer op een ander gebied. Hun talent wisselt dus met hun maandelijkse cyclus. Dit is geen geitenwollensokkenfeitje maar gewoon zoals de natuur werkt en het is wetenschappelijk onderzocht.
Vier periodes wisselen zich elke maand af. Van fase 1: van hyperfocus en superproductief zijn, naar fase 2: verbindend en overtuigend zijn, naar fase 3: de creatieve fase waar briljante ideeën naar boven komen drijven, naar fase 4: de administratieve periode waar ze veel denkwerk verrichten. Mannen daarentegen moeten het doen met minder hormonale fluctuaties. En dat is eigenlijk best een beetje monotoon ;)
Dit verklaart misschien waarom vrouwen niet altijd op de voorgrond willen treden. Maar het wil niet zeggen dat ze minder ambitieus zijn of ongeschikt voor bepaalde functies. In grote delen van de wereld schijnt er een stijgende vraag te zijn naar vrouwelijke leiders of mannen met een meer feminiene leiderschapsstijl. Dat zet mij aan het denken. Hoe zou het horecalandschap eruitzien met meer horecaheldinnen?
Een bijdrage van Monique van Gevelt,
VanGevelt Strategisch Horeca Advies, www.vangevelt.nl
