Bijna een kwart eeuw runde Wiggert Mes café Het Veulen in Den Bosch, een eeuwigheid in het land van de natte horeca. Met hard werken, een passie voor speciaal bier en een beetje geluk groeide Het Veulen uit tot een volwassen borrelcafé met een een eigen bier: Veulen Blond. Het wordt gebrouwen onder auspiciën van stiefzoon Boris, die de zaak binnenkort gaat overnemen.
DOWNLOAD GRATIS DE NIEUWSTE EDITIE VAN DE CAFÉKRANT
Vier generaties hebben zich al ingezet voor Het Veulen. Wiggert en zijn vrouw Miek als eigenaars, zoon Boris als bedrijfsleider en kleinzoon Max als incidentele glazenophaler. Wiggerts vader heeft nog garant gestaan voor de eerste zakelijke lening van zijn zoon én ontwierp het logo voor de zaak: een dartel veulen. Dit beeldmerk siert nu ook een eigen bierglasvoor het enige echte Veulen Blond.
Pensioen of verkopen?
Om de overname in goede banen te leiden heeft Wiggert al zes jaar geleden de hulp van een accountant ingeroepen. "Ik stond voor de keuze: ga ik de zaak verkopen als ik met pensioen ga of gaat één van mijn zoons me opvolgen? De jongste had geen belangstelling, maar de oudste wilde wel. Door hem vijf jaar geleden in dienst te nemen als bedrijfsleider, kunnen we de zaak nu fiscaal vriendelijk aan hem overdragen. Als we de zaak zouden verkopen, zouden we in één keer belasting moeten betalen over de opbrengst. Nu is het minder en beter gespreid."
Het Veulen is georganiseerd zoals veel traditionele cafés. Samen met zijn vrouw heeft Wiggert een VOF. In het begin stond zij garant voor lekkere borrelhapjes, maar nu doet ze alleen nog de administratie. Wiggert staat in de zaak en deed de inkoop, totdat Boris die taak als bedrijfsleider van hem overnam. "De volgende stap is dat we Boris in de VOF gaan opnemen en dat wij ons pensioen eruit gaan trekken. Boris moet gedurende 15 jaar een deel van de winst afdragen, dat is ons pensioen. Hij hoeft geen eigen geld in de zaak te stoppen. Of de jongste dat goed vindt? Ja hoor. Boris kríjgt de zaak niet, hij moet ervoor werken!"
38 dagen werken
Toen Wiggert 24 jaar geleden bij het Veulen begon, kwam hij net uit een baan in de automatisering. Zijn broer had samen met een compagnon een café en stelde voor dat Wiggert erbij kwam. “Daar had ik nooit aan gedacht. We hebben een businessplan geschreven voor een lening om zijn compagnon uit te kopen en zo ben ik in de zaak gekomen. Mijn vader moest nog garant staan voor de schuld, maar in drie jaar had ik die al terugbetaald. Op dat moment is mijn broer met een ander bedrijf begonnen. Dat was maar goed ook, want twee broers in één café, dat werkt niet. Mannen praten te weinig. We kropten alles op.”
Het horecawerk was niet meteen een succes. Om zijn schuld zo snel mogelijk af te lossen, werkte Wiggert zich een slag in de rondte. “Als om twee uur de klanten weg waren, liep ik nog op te ruimen. Ik heb wel eens 38 dagen achter elkaar gewerkt! Ik zou het niemand aanraden, maar ik had er zoveel geld in zitten, dat ik er ook niet mee kon stoppen.”
Pas met de invoering van de euro begon het iets rendabeler te worden. “Tot die tijd was de Nederlandse horeca te goedkoop. Dat merkte je als je in het buitenland kwam. Ik heb ook voor 2001 wel overwogen de prijzen te verhogen, maar de zaken die dat deden in Den Bosch trokken een heel ander publiek. Met de invoering van de euro maakten we geen prijsafspraken, maar we vroegen wel aan elkaar: wat ga jij nou voor een biertje vragen? Als de één €2,40 gaat vragen, ga je niet zelf op €2,20 zitten. We willen niet de duurste zijn, maar ook zeker niet de goedkoopste.”
Bier van de 'zwarte lijst'
Het Veulen is een borreluurcafé met vaste gasten en een eigenzinnige borrelhapjeskaart. Naast een kaasplank staan er ook zelfgemaakte gehaktballetjes, scampi’s en slakken op. Het eetcafé dat Het Veulen in de jaren tachtig nog was, heeft Wiggert laten varen. Borrelen bleek beter te passen. "Het werd steeds drukker met borrelgasten. Die vinden het niet leuk als rondom hen heen iedereen gaat eten. Daarom zijn we ermee gestopt."
Het Veulen wil zich onderscheiden in kwaliteit. Het bier is met zorg gekozen, de kastelein kan er wat over vertellen en uiteraard zet hij het perfect getapt of in een koele fles en met het juiste glas voor de gast neer. Wiggert is trots op zijn lidmaatschap van de Alliantie van Biertapperijen. "Leden moeten het bier van de maand tappen dat de Alliantie van biertapperijen kiest. Op die manier waren wij al ambassadeurs van speciaalbier voordat het een hype werd. Tegenwoordig hebben we negen verschillende bieren op de tap en steeds meer flessenbieren. Jongeren die vroeger om een breezer vroegen, vragen nu om de bierkaart. Dat vind ik mooi."
Naast een vaste bierkaart kent Het Veulen een 'zwarte lijst': het krijtbord met 20 soorten bier op fles, die regelmatig wisselen. De meeste daarvan vind je nergens anders in Den Bosch. "Het vergt veel inspanning om van al die biertjes iets te weten. Boris bezoekt brouwers en proeverijen om zijn kennis op peil te houden. Sommige bieren moet je gewoon hebben. Westmalle Tripel bijvoorbeeld. Vroeger hoorde Westvleteren daar ook bij, maar daar zijn we mee gestopt. Het werd zo populair dat het onbetaalbaar werd."
Eigen bier, goede marge
Zelf bier laten brouwen is gunstiger, weten ze bij Het Veulen inmiddels. In samenwerking met met brouwerij de Eem ontwikkelde Boris het recept voor een lekker doordrinkbaar, bitterblond bier. "Omdat je het zelf laat brouwen, zijn de marges beter. Maar je moet het ook willen promoten. Je kunt gasten alles laten drinken als je het speciaal aanbeveelt. Een heerlijk, zelfgebrouwen blondje met een eigen glas, dat vinden ze verrukkelijk!"
Een minpunt is de temperatuur van het bier, erkent Wiggert. "Wij schenken in Nederland al het speciaalbier te koud. Onze kranen worden gekoeld tot twee graden. Goed voor pils, voor speciaalbier te koud. Maar in de zomer krijgen ze het in een glas van 25 graden, dus dat warmt snel genoeg op."
Bier is niet het enige speerpunt van Het Veulen. "We hebben veel open wijnen. Ik durf te zeggen dat we het enige café zijn dat rode wijn op 18 graden houdt, ook in de zomer. Gasten waarderen dat. Veel rodewijnliefhebbers bestellen ’s zomers geen wijn omdat ze dan in de meeste cafés wijn van 27 graden krijgen. Hier krijg je hem altijd op 18 graden."
Goed belonen werkt
Wiggert hecht sterk aan een goede bediening, één van de onderscheidende kwaliteiten van Het Veulen. “Als je keurig wordt bediend, is prijs niet meer zo belangrijk. Ik kies personeel op gevoel. Iemand moet passen in Het Veulen. De omgang met klanten staat bovenaan; het technische kun je leren. Ik hoef nooit te werven, personeel dient zichzelf aan.”
Dankzij een goede beloning heeft Wiggert zelden problemen met personeel. "Ik betaal boven de cao en ze hebben bij mij een vrij weekend per vier weken. Maar: het is absoluut verboden om te drinken tijdens het werk. Daar kijken nieuwe medewerkers wel eens verbaasd van op, maar drinken tijdens het werk is niet in de hand te houden. Ik doe het zelf ook niet. Ik hoor wel eens collega-caféhouders klagen over personeel, maar dan zeg ik: dat ligt aan jezelf."
Geen slechte ervaringen dus? "Eén keer heb ik een medewerker van diefstal verdacht. Daar heb ik een detectivebureau bijgehaald en dat is een drama geworden. Op basis van heel vage camerabeelden dachten zij te weten wie het gedaan had. Ze wisten me ervan te overtuigen dat hij zou bekennen als zij het gesprek met hem zouden voeren, maar hij ontkende alles. Vervolgens was de situatie totaal onwerkbaar. Ik weet nog steeds niet of hij het echt gedaan heeft. Het leidde tot ziekmeldingen en uiteindelijk ontslag. Ik heb daarvan geleerd dat je het nooit uit handen moet geven als je een vermoeden van diefstal hebt."
Crisismaatregelen
Tot 2012 heeft Het Veulen alleen maar stijgende lijnen gekend, daarna sloeg de crisis alsnog toe. "Toen heb ik in de roosters moeten snijden. We gingen tijdens het borreluur van drie naar twee medewerkers. En ik heb met InBev onderhandeld over hogere hectoliterkortingen. Dat is gelukt, maar ik vind het wel stuitend dat we door het huurcontract met InBev niet van het afnamecontract af kunnen. Wij krijgen gelukkig een behoorlijke hectoliterkorting, maar veel andere bedrijven betalen tienduizenden euro’s te veel omdat ze niet kunnen overstappen naar een andere leverancier."
Terugdenkend aan het harde werken voor weinig geld in zijn eigen beginperiode, raadt Wiggert niemand een eigen café aan. Toch zadelt hij er nu zijn zoon mee op. Hoe zit dat? "We hebben geluk gehad dat het hier goed is gegaan. We hebben een vaste klantenkring, een goede locatie in een uitgaansstraat en we hebben een naam opgebouwd met speciaal bier. Dat is een andere basis dan waarmee ik begon."
Feiten en cijfers
Bezoekers: 500 per week
Omzet: tussen een half en één miljoen
Omzet pils: 600 hectoliter per jaar
Omzet speciaalbier: 150 hectoliter per jaar
Verkoopoppervlak: 55 m2
Terras: 25 stoelen
Evenement: Jeu de boules in de straat, die speciaal daarvoor wordt volgestort met zand.
