Het voelt gek, maar het is echt fantastisch om te zien dat iedereen uitgelaten blij is om naar ons toe te mogen komen en 'de eigen mensen' weer te ontmoeten. Te kletsen, te proosten op het leven, te vieren, plannen te maken en de zaken te bespreken die echt van belang zijn.
Deze verbinding, op welke manier dan ook, met bekenden en onbekenden, gelijkgestemden, tegenpolen, echte vrienden, maatjes, vrienden van vroeger, de kinderen van... Dat is prachtig.
Bijna kunst!
Dit is het mooiste aan ons bedrijf en dit is waar wij ontzettend trots op zijn én dit is waardoor wij het vol hebben kunnen houden. Ontzettend fijn dat we het weer mogen meemaken en doen.
Laat naar bed is er nog niet bij. Maar van ons voorterras naar het achterterras is het best een eindje, dus we maken wel meters, we tellen achterlijk veel stappen en we hebben heuse spierpijn van het dragen van de borden. De BBQ staat weer aan en de terrassen lopen vol. Hoe fijn is dat!
De vraag is, gaan we door zoals we voor de pandemie deden?
Of het door de sluimerstand komt of de stress door pure onduidelijkheid; we hebben nog niet eens durven denken aan hoe we het eventueel anders zouden kunnen doen.
Genoeg tijd voor gehad, zou je zeggen!
Maar daar stond ons hoofd niet naar. Het lijkt een eeuwigheid geleden dat we, in wat voor gek gesprek dan ook, zouden kunnen denken aan sluiting door 'iets anders' dan door onszelf.
Deze ervaring kunnen we nooit meer ongedaan maken en blijft meedeinen met onze toekomstplannen.
En daardoor voelt het allemaal wat wankel en wiebelig. We komen er wel, maar we zijn er nog niet. Op volle kracht mogen we niet. Het personeelsbestand is niet meer compleet, de reserves zijn op.
Vorig jaar zomer kregen we een ander soort gastenkring. Ook (soms te) gezellig met veel uitbundige jeugd. Hierbij hadden we af en toe moeite met ze te bewegen tot het naleven van de maatregelen. Onder onze gasten nu bevinden zich zeer weinig tot geen vaccinweigeraars en dat is te merken ook.
Ook zij zijn lastig te bewegen tot het nog naleven van de maatregelen, al verloopt dit op een totaal andere manier dan vorig jaar. Superfijn is dat we nu kunnen spreiden met het placeren buiten én binnen.
Eindelijk hebben we een fantastisch zonnetje te pakken en hebben wij het geluk een mooi, groot terras te hebben. Al blijft het ongelooflijk pijn doen deze prachtige plek leeg te vegen om 22.00 uur.
Dus gaan we door zoals we deden?
Tuurlijk doen we dat. Als een haas zoeken we ontzettend leuke aanpakkers waarmee we onze 'Miltyfam' mee kunnen laten groeien en verbeteren. De gesprekken met de leveranciers zijn in volle gang, want binnenkort gaan we weer over op onze volledige kaart.
We plannen door, want we snakken nog steeds naar hoe het was voor deze pandemie. Want wat waren we toen ontzettend positief, toekomstgericht en vrolijk aan het werk. Ik heb er alle vertrouwen in dat het nu nóg leuker wordt!
Over de auteurs:
Jan Willem en Janneke (zie foto) zijn de eigenaren van Eetcafé van Miltenburg in Bilthoven. Al meer dan negentig jaar vormt Eetcafé Van Miltenburg het bruisende hart van De Bilt en Bilthoven. Het eetcafé is inmiddels drie generaties lang in het bezit van de familie Van Miltenburg.
