In Veldhoven pakten Nick en Rebecca Schaminée hun kans. De coronacrisis krijgt het stel niet klein en ze maakten van de nood – ze zagen beiden hun baan verdwijnen bij Hutten Catering – een deugd. De langgekoesterde wens om een eigen zaak te openen werd werkelijkheid. Grand Café Sowieso werd geboren. Nick praat ons bij.
“Momentje hoor”, zegt Nick aan de andere kant van de lijn. “We begonnen net aan een proefsessie voor onze maaltijdboxen, die trouwens heel goed lopen.” Dat het nu al goed loopt is knap, want de zaak is pas sinds afgelopen maandag open. In ieder geval ‘open’ voor afhalen en bezorgen, vanwege de coronamaatregelen. “Dat voorproeven is belangrijk”, lacht de eigenaar van Sowieso, “want we bieden de gerechten aan onze gasten aan in vacumeerzakken, die in warm water al na tien minuten klaar zijn. Een fluitje van een cent voor de mensen thuis. De gerechten proef ik zelf elke dag nog even af als ze teruggekoeld zijn geweest, want het is belangrijk dat het qua smaak en kwaliteit helemaal top is.”
Geboren voor de horeca
We hebben hier te maken met een man die de keuken van binnen en van buiten kent. Nick mag dan net gestart zijn met deze onderneming, maar van kinds af aan loopt hij al mee in de horeca: “Toen ik vier jaar oud was, zat ik al op moeders schoot om te helpen met het schoonmaken van de champignons. En vanaf mijn zesde was ik vrijwel dagelijks te vinden in het restaurant van de vader van een vriendje. Ja, het zat er al jong in. Zelf heb ik ook nog een tijd lesgegeven aan het Summa College in Eindhoven; ik gaf er les in consumptieve technieken. Die achtergrond komt goed van pas, want we hebben de leerlingen van de oude eigenaar overgenomen en ik wil natuurlijk zelf ook een mooi leerbedrijf zijn voor de jongeren.”
Het ‘oude bedrijf’, waar Nick over spreekt, dat is Route 66; de zaak die hiervoor op deze plek zat. “En waar ik zeven jaar lang heb gewerkt”, vult Nick aan. “Ik werkte er als chef en heb vier jaar geleden al eens geprobeerd de zaak over te nemen omdat ik wist dat de eigenaren het wilden verkopen. Dat is toen niet gelukt, maar toen mijn vrouw en ik in april of mei van vorig jaar wisten dat onze banen op de tocht stonden, zijn we er nog eens een keertje ingedoken. In augustus werd het volgens mij behoorlijk concreet en daarna is het best snel gegaan. Natuurlijk hebben we het ‘corona-aspect’ meegewogen in het besluit om het te doen en ik wist ook heel goed wat er wel en niet deugde aan de zaak die we zouden overnemen, omdat ik er zo’n lange tijd zelf had gewerkt. En met mijn vrouw aan mijn zij kan het alleen maar goed gaan, want zij is de slimme van ons twee”, voegt de ondernemer er lachend aan toe. “Ze was regiomanager bij Hutten en is dus goed in cijfers en doet de voorkant van onze zaak, terwijl ik de achterkant onder mijn hoede neem.”
Het wordt echt anders
Een aantal elementen in de zaak vond Nick niet praktisch, dus er is een flinke verbouwing gaande op dit moment. “Een goede vriend heeft een bouwbedrijf en is nogal perfectionistisch aangelegd. Bij hem is de verbouwing in goede handen, want overal moet een liniaal en waterpas langs, het wordt echt top. Er zat bijvoorbeeld een verhoging in de zaak, en op die verhogingen waren love seats geplaatst, zoals je die in de Amerikaanse diners ziet. Heel leuk natuurlijk, maar van een tafel voor vier personen kun je niks anders maken. Er kan geen stoeltje bijgeplaatst worden en er kan er geen weg. Dat vond ik heel onhandig en had ik trouwens al aangekaart bij de vorige eigenaren toen ik er werkte. Eigenlijk hebben we de hele zaak leeggetrokken, zodat we er echt onze eigen invulling aan kunnen geven.”
Ook de bar wordt aangepakt. “Die was niet heel logisch ingedeeld, vond ik zelf. In je eigen zaak wil je wel prettig kunnen werken. Ieder voordeel heeft zijn nadeel- zelfs de coronatijd - dus ik zie het als voordeel dat we nu rustig kunnen verbouwen en tegelijkertijd kunnen bezorgen en laten afhalen. Straks komt er veel groen in de zaak en we plaatsen nog een loungegedeelte met boekenplanken. Het wordt een laagdrempelige zaak waar je lekker kunt ontspannen en terecht kunt voor lunch, borrel en diner. We richten ons op gezinnen en tweeverdieners en zullen daarom de keuken om acht uur ’s avonds sluiten, waarna de zaak een uurtje later sluit. Je moet je wel bedenken dat we in de ochtend al openen, dus dat is lang genoeg.”
Lokale ingrediënten
Op de kaart is de eigen regio goed vertegenwoordigd. “Het vlees komt van de Kempen, maar ook het brood en de kaas komen uit de nabije omgeving. Dat vind ik belangrijk, zeker in deze tijd”, vertelt Nick. “Hopelijk kunnen we onze gasten alles weer hier op deze mooie plek laten proeven binnenkort; ik hoop op half maart, maar niets is zeker. In ieder geval denken wij in oplossingen, niet in problemen, dus ongeacht wat er gebeurt blijven we positief. Gelukkig hebben we zo’n mooie start kunnen maken met de bezorgboxen.” Naast de noodzakelijke verbouwing worden andere investeringen even uitgesteld: “De tafels en stoeltjes zijn nog prima en gewoon zwart van kleur. Die kunnen best nog even mee. Over een paar jaar hopen we een grote verbouwing te doen, waarbij we alles stevig aanpakken, maar voor nu is dat nog toekomstmuziek. Overal om me heen hoor ik: ‘wat een lef dat jullie dit doen in deze tijd’, maar dat valt reuze mee. Het scheelt dat we eigen geld in konden brengen en kunnen putten uit ruime ervaring in de horeca. Ook de leveranciers denken goed mee, waar we natuurlijk heel blij mee zijn.”
Betaalbaar dineren
Het eerste succes van de maaltijdboxen komt niet uit de lucht vallen, want over de prijsstelling is goed nagedacht. “Bij ons kost een box voor vier personen twintig euro, dus voor een vijf euro per persoon heb je een lekkere maaltijd. De mensen willen de horeca heus wel steunen, maar zestig of zeventig euro voor een diner voor twee wordt velen toch te duur. Voor die zestig euro kun je bij ons drie dagen eten met je gezin. Tel maar uit… Je kunt het zo gek maken als je zelf wilt trouwens, want het hoofdgerecht kun je aanvullen met een salade, een toetje of wat anders. Voor ieder wat wils. Iedere week hebben we twee nieuwe vleesgerechten, een nieuw visgerecht en twee vegetarische gerechten op de kaart. Op die manier kunnen onze gasten elke week weer wat anders bestellen. Het vega-gerecht is trouwens niet cliché… Een gevulde paprika tref je bij ons niet gauw aan. We proberen echt heel creatief te zijn en werken graag met tofu of lekkere roerbakreepjes.”
En waar de naam ‘Sowieso’ vandaan komt? “We hebben de zaak vernoemd naar ons dochtertje Wies. Zij is bijna vier en speelt dolgraag in de zaak. Bij iedere bestelling stoppen we een mooie tekening van Wies. Zij vindt het heerlijk om lekker te tekenen en het is leuk voor de gasten, want zo’n persoonlijke touch maakt je bestelling wel heel speciaal.”
Foto: Jerry Voorjans
Blijf je graag op de hoogte?
Eén keer per week het actuele en relevante cafénieuws in je mailbox? Schrijf je hier in voor onze digitale nieuwsbrief en blijf op de hoogte.
