"In de zon of juist niet. Je hoort veel verschillende geluiden als je op het terras zit. Moeten de parasols open of juist niet? Met mijn gevoelige perzikhuidje (of kreefthuidje als ik meer dan een uur
in de warmte heb doorgebracht) zit ik het liefst zo min mogelijk in de zon. Vooral tussen twaalf en drie, wanneer de lichtbron de meeste schade bij me aanricht, bevind ik me het liefst op een beschutte plek. Gelukkig is er voor mij meer dan genoeg keus als de parasols openstaan. Vriendinnen azen op vrije plaatsen in de hitte, terwijl ik geniet in de koele schaduw.
Maar stel nu dat op het terras geen keuze is of je in de schaduw of in de zon wilt zitten, en dat je zonder uitzondering niet beschut kunt zitten. Dat de brandende zon op je schijnt en je met je drankje geen kant op kunt en voelt dat je vijftig tinten roder wordt. Het is lekker om (even) in de schaduw te zijn, maar toch overtreft niets de avonden dat je met een lekker koud rosébiertje, een goede rode wijn of een of ander mixdrankje tot na middernacht nog op het terras zit.
De tijden dat het niet te warm is en zeker niet te koud, heerlijk. Hulde aan de gemeente die niet bepaalt hoe laat de terrassen van kroegen moeten sluiten. In de zon of juist niet? In tegenstelling tot vele anderen zegt deze kreeft: doe maar Âs nachts."
Lees de column ook in de digitale juni-editie van De CaféKrant. Meer lezen in De CaféKrant? "Download hem direct.":http://www.decafekrant.nl/bladen.html
~Maud Vissers~
Een kreeft in de zon
20 juni 2013
