Mijn oom heeft jarenlang bij de marine gewerkt. In de jaren zeventig en tachtig voer hij op een onderzeeër, de duikboot die nu te bezichtigen is bij het Marinemuseum in Den Helder. Over zijn tijd bij de marine kan hij prachtig vertellen. Reken maar dat er wel eens spanningen aan boord ontstonden...
Als het schip wekenlang onder water was met 76 bemanningsleden aan boord, verdeeld over iets meer dan 78 meter lengte boot. Eenmaal weer boven water en aangemeerd in een buitenlandse haven was er veel te ontdekken, behalve op biergebied. Nou ja, misschien was het er wel, maar de interesse van mijn oom had het niet. Want bier, dat lustte hij niet.
Totdat de mannen - na de zoveelste zesweekse zeereis - weer voet aan Nederlandse wal zetten. Er werd een glas geklonken op de thuiskomst. Er kwamen een paar flinke glazen pils op tafel en één rum-cola. Een officier zag het mixdrankje, maar was het er niet mee eens. ‘Hier, probeer dit maar eens…’, riep hij en overhandigde mijn oom een glas donkerkleurig bier. Voorzichtig nippend aan het glas opende zich een nieuwe wereld voor hem. Want ‘Dit smaakt helemaal niet naar bier! Dit is me een partijtje lekker, zeg!’
Het bier wat m’n oom in zijn handen gedrukt kreeg was een bockbier. Een bierstijl die we in Nederland eigen hebben gemaakt, naar het Duitse voorbeeld. Zo eigen dat we ondertussen niet alleen meer van een bockbiertraditie, maar een hele cultuur spreken. Uiteraard met een traditionele opening van het seizoen en verschillende bockentochten en festivals. Het gave aan de bockbierfestivals is dat het publiek niet alleen uit de klassieke bierliefhebber bestaat. De bockbierfestivals zijn dus toegankelijker voor een breder publiek, mensen die - net als mijn oom toentertijd - ontdekken dat bier veel meer smaken kent dan de bitters van een glas pilsener. Bockbier is daar het uitgelezen biertype voor.
Klassieke bockbieren worden ondergistend gebrouwen, maar tegenwoordig zijn er ook talloze bovengistende bockbieren op de markt. Het ene bockbier wordt gemaakt van uitsluitend water, mout, hop en gist, waarvan het al hele rijke en rijpe smaken van koffie, chocolade en hinten van fruit kan krijgen. Bij het andere bockbier worden bijvoorbeeld chocola, brownies, pinda’s of rum mee gebrouwen. Misschien is er wel ergens een marineofficier die het met die rum niet eens is, maar dat terzijde. Mijn punt is dat binnen de bockbieren al een enorme diversiteit van smaken te ontdekken is.
Van mijn oom en tante heb ik een cadeau gekregen; een bijdrage voor het herinrichten van mijn huis. Op zoek naar een stoere tafel kwam ik bij een bedrijf in de buurt terecht dat robuuste tafels maakt van grote boomstammen en ander hout met een verhaal. Bij een model dat mij aansprak vertelde de verkoper mij de historie van het hout. “Dit hout heeft 80 jaar in zee gelegen, het heeft dienst gedaan als werkvlot voor onderhoud bij de marine in Den Helder…” Je begrijpt dat ik verkocht was, de tafel staat. Hoog tijd om m’n oom en tante uit te nodigen en om aan die tafel van marinehout, onder het genot van een glas bockbier, te genieten van de verhalen van vroeger.
Richard Moerkerk is de vaste columnist van De Cafékrant, internationaal biersommelier en eigenaar van De BierBasiliek. Iedere maand publiceert hij een inspirerende column. Lees ze hier. Ontdek ook de fascinerende wereld van bier met Richard Moerkerk in zijn boek 'Bier als de vrouw van mijn dromen', waarin hij grappige anekdotes, leerzame weetjes en heerlijke bierrecepten deelt.
Blijf op de hoogte!
Eén keer per week het actuele en relevante cafénieuws in je mailbox? Schrijf je hier in voor onze digitale nieuwsbrief en blijf op de hoogte.
