Rijdend naar een afspraak hoorde ik van de week op BNR-radio dat de koersen op de beurs naar beneden kelderen door de olie-oorlog tussen Rusland en Saoedi-Arabië. Aangekomen op mijn afspraak bleken daar de annuleringen vanwege het coronavirus binnen te druppelen. Al die onzekerheid in de wereld brengt economische onstabiliteit met zich mee. Aan het ene horecabedrijf gaat die onzekerheid in de markt nu nog voorbij, maar bij anderen zie je diepe kraters in de bezetting en omzet die verdampt.
Zorgen
Vanzelfsprekend maken mensen zich zorgen over al die ontwikkelingen. Over de gezondheidsrisico’s, of de overheden wel adequaat genoeg optreden en wat voor consequenties dit alles heeft voor hun financiële situatie. Het is die onzekerheid en de angst voor het onbekende die wereldwijd veel onrust veroorzaakt. De gast kiest voor zekerheid en blijft thuis en dat heeft natuurlijk grote invloed op omzetten.
De ene horecaondernemer staat er wat nuchterder in dan de ander, maar over het algemeen maken ondernemers zich zorgen over wat er de komende maanden op hen afkomt.
Ik zie het ook bij mijn broers die beide ondernemen in het buitenland. Mijn oudste broer heeft een horecabedrijf in Kuala Lumpur waar het aantal gasten drastisch is teruggelopen door de angst voor het coronavirus. Mijn andere broer heeft tankstations met restaurants aan een aantal grote snelwegen in Duitsland. Hij ziet dat mensen minder lang bij hem verblijven. Ze tanken, nemen een broodje voor in de auto en vervolgen snel hun weg.
Als je goed hebt opgelet wist je dat dit eraan ging komen, maar nu is de val in bezetting bij hotels in Amsterdam een feit en in rap tempo zal de hele horeca dit voelen. De een wat meer dan de ander. Alertheid is dus geboden. Dat betekent kosten drukken, proactief gasten geruststellen en de hygiëne waarborgen of zelfs bij de overheid aankloppen voor maatregelen, als werktijdverkorting en deels terugdraaien van toeristenbelasting.
De horeca, hotellerie en reisbranche zijn bedrijfstakken waar de eerste klappen vallen. Of de malaise nu veroorzaakt wordt door Covid-19, aanslagen of een economische crisis. Bedrijven zetten een streep door hun reis- en vergaderactiviteiten en particulier trekt iedereen de broeksriem aan, waardoor de resultaten in de horeca onder druk komen te staan. Ook investeerders zitten op hun stoel te schuiven en zullen risico’s willen indammen.
Tijdens de bankencrisis zei een directeur ooit tegen mij: ‘als je geschoren wordt moet je stil zitten’. Hij duidde op het feit dat de bank een deel van de lening wilde terugtrekken omdat de solvabiliteit verslechterde als gevolg van economische onzekere tijden. Dan moet je in tijden van tegenspoed op zoek naar nieuwe financieringsmogelijkheden.
Kans of bedreiging?
De impact van dit soort wereldwijde tegenspoed zijn bijna niet te voorspellen. En dat maakt het nemen van maatregelen voor je horecabedrijf op voorhand lastig.
Maar in de 30 jaar dat ik in de Amsterdamse hotellerie en landelijke horeca rondloop heb ik meerdere crisissituaties meegemaakt. Ze komen en gaan als een golfbeweging. Men heeft het niet voor niets over 7 vette en 7 magere jaren; er zit een kern van waarheid in. Het is een cyclische beweging. Bemoedigend is dat onze sector altijd weer snel opveert. Zodra het denkbeeldige licht weer op groen staat, zoekt de mens vertier. Ze willen de spanning loslaten en weer genieten.
Echter, tot die tijd zitten we met een ‘overkill’ aan horecabedrijven. Want tot voor kort groeiden de bomen tot in de hemel. Dit betekent dat wanneer de onstabiele situatie doorzet, een deel van de horecabedrijven het moeilijk gaat krijgen en misschien wel omvalt. Als je op dit moment al in de overlevingsmodus zit, ga je een moeilijke tijd tegenmoet die vraagt om rigoureus handelen.
De grootste bedreiging in dit soort situaties is echter angst. Angst is een slechte raadgever en weerhoud je van helder en doordacht denken. Terwijl dit hét moment is waarop je het hoofd koel moet houden, vooruit moet denken, de diverse scenario’s de revue moet laten passeren om in actie te kunnen schieten.
De keerzijde van de medaille is dat in mindere tijden de bedrijven die alles goed voor mekaar hebben, zullen profiteren en groeien. Als je financieel stabiel bent, heb je een goede uitgangspositie om contracten open te breken, onderhandelingen op te starten en goede medewerkers aan te trekken die elders op straat komen te staan.
Het is cru, maar in dit soort tijden zal het kaf zich van het koren scheiden. De één schuilt tijdens stormachtig weer en de ander bouwt windmolens. Wat ga jij doen?
Over Monique:
Monique is geboren en getogen in de horeca, in het restaurant van haar ouders. Daarna heeft zij meer dan 25 jaar gewerkt in de Internationale hotellerie en de meeting & events markt, in zo’n beetje alle disciplines, van medewerker tot commercieel directeur van een hotelgroep. Nu is ze eigenaar van Strategisch Horeca Advies en founding partner bij HorecaMonitor. Verder is columnist en geeft ze trainingen aan de HM Academy op gebied van conceptontwikkeling en marketing.
