Gisteren was mijn terrasje voor het eerst rookvrij.
Ik heb maar vijf tafeltjes op mijn terrasje, maar wel op het mooiste plekje van Amsterdam, direct aan het water van de Bloemgracht.
Het was heerlijk weer. Voor het eerst dit jaar zochten mijn gasten schaduw in plaats van de zon.
Op mooie dagen is het belangrijk dat ik optimaal gebruik maak van die paar tafeltjes. Rokers die op één cappuccino en drie volle asbakken de hele middag een tafel bezet houden, dragen daar niet aan bij.
Het is ook niet lekker eten naast een tafel met drie rokers.
Zodra ik gisteren een pakje sigaretten of shag bespeurde, zei ik vriendelijk dat roken op dit terras niet is toegestaan.
Het verbaasde me hoe gemakkelijk dit werd geaccepteerd.
Soms was er wat paniek, zoals bij die dame die al een brandende sigaret in haar handen had. Soms twijfelde ik, zoals bij die gasten die vlak voor een uitgebreid diner een pakje sigaretten op tafel legden. Maar ik moest natuurlijk één lijn trekken.
Zelf mag ik mij gelukkig prijzen dat mijn vaste medewerkers en ook ik zelf niet roken. Dat is prettig, want je wilt als restaurant natuurlijk geen rokende koks op je stoep.
De tijd dat de rokers de gezelligste mensen waren is nu toch wel voorbij.
De sfeer, de bezetting en de omzet op mijn rookvrije terrasje was echt beter.
Ik ben om.
Sico
Lees via deze link meer columns van Sico.
Nog meer leuke stukjes van Sico lees je via deze link: www.linvite.nl/dagboek
De website van het restaurant vind je hier: www.linvite.nl
