Café de Beyerd in Breda: ''Bier is pure emotie''

Auteur: Redactie
23 maart 2008
Café de Beyerd in Breda: ''Bier is pure emotie''

Hoog het hart, hoog het bier. Deze zin staat in het wapen van Café de Beyerd in Breda. Naast de kroeg is een eigen restaurant gevestigd, waar bier een belangrijk ingrediënt is in de keuken. En als klap op de vuurpijl: een eigen brouwerij. Over liefde voor bier gesproken! Reden genoeg voor een interview met eigenaar Mikel de Jongh.

Café de Beyerd is een bekende naam in Breda. In de centraal gelegen Boschstraat weten velen de weg te vinden naar deze huiskamerkroeg. ‘Wij willen dat mensen zich hier thuisvoelen. Geen kille, koude bedoening maar een warm nest. Ik denk dat iemand die hier dertig jaar geleden voor het laatst voet over de drempel zette, gewoon binnen kan komen lopen en geen verschil ziet. Het interieur verandert niet. Eigenlijk veranderen de mensen ook niet. En dat vinden we heerlijk!’ Eigenaar Mikel de Jongh voelt zich als een vis in het water in zijn café. ‘Dit is al honderdzeventig jaar een familiebedrijf. Altijd overgegaan van vader op zoon. Mijn vader Piet was de eerste schoonzoon die de baas werd. Samen met mijn moeder runde hij het bedrijf. Wij woonden ook hierboven. Ik ben hier geboren en groeide op in dit pand. Heel vertrouwd plekje dus. In 1991 waren mijn broer Orson en ik aan de beurt om het stokje over te nemen. Mijn vader hikte aan tegen een grote verbouwing. Allerlei aanpassingen moesten gedaan worden om het pand te laten voldoen aan alle wettelijke regels. Dat was een grote, ingrijpende operatie. We zijn toen ook zes weken dicht geweest, een unieke situatie! Mijn vader vond dat ook een mooi moment om het wat rustiger aan te doen. Mijn broer en ik wilden graag de Beyerd voortzetten. Mijn zus had geen horeca-aspiraties, dus wij zetten onze schouders eronder. En tot nu toe hebben we allebei geen dag spijt gehad! Natuurlijk is het een apart leven, kroegbaas zijn. Je moet dat kunnen. Je gezin moet er honderd procent achter staan want het vraagt nogal wat. Na overleg met het thuisfront kozen we honderd procent voor de zaak. Onze vrouwen werken allebei in de bejaardenzorg en zijn niet betrokken bij de Beyerd.’

Warm en gemoedelijk

Het café is groot. Zeker voor een buurtkroeg. Ruim honderdvijftig vierkante meter gevuld met tafeltjes, een biljart, een flipperkast en een ruime bar. Donderdagochtend half elf. Een aantal tafeltjes bezet. Mensen alleen lezen de krant met een kop koffie. Een bespreking tussen collega’s. Vrouwen met boodschappentassen. De radio staat op een populair station. Op de tafel liggen perzische tapijtjes, asbakken zijn (nog) ruim voorhanden. Sanseveria’s sieren de ramen. De muur is behangen met foto’s, oorkondes en parafernalia uit de bewogen geschiedenis van het café. De meest gebruikte kleur is, hoe kan het ook anders, bruin. Warm, gemoedelijk, Brabants. ‘We willen het echt niet anders. Na de verbouwing kwamen klanten vragen wat we in godsnaam gedaan hadden, want er was niets veranderd… Het is een uitbuikcafé. En dat zal het altijd blijven. De klanten zijn ruim boven de twintig. Veel vaste mensen. Ik denk dat meer dan tachtig procent hier regelmatig komt. De Beyerd is al een hele tijd een biercafé. Vader Piet introduceerde het speciaalbier. Dat was zijn geesteskindje. In die tijd schonken cafés eigenlijk alleen pils. Omdat Breda dicht bij België ligt was mijn vader vaak over de grens te vinden om een lekker speciaalbiertje te vatten. Hij was een echte liefhebber. We hebben het dus aan hem te danken dat we inmiddels een autoriteit zijn op het gebied van Belgische bieren. Inmiddels hebben we honderdvijfentwintig soorten in ons assortiment, waarvan twaalf van het vat. Het begon simpel. Piet nam op zijn tochten bij de zuiderburen vaak een kratje van het een of ander mee om zijn klanten te laten proeven. Dat was niet makkelijk. De Beyerd was toen een echt oude-mannetjes-café. De jeneveromzet lag beduidend hoger dan de omzet in bier. Dat kan je je nu niet meer voorstellen! Toen opende er hier in de straat een school voor toeristische vorming. Daar zaten veel meisjes op van twintig jaar. Deze school had geen overblijflokaal… Je voelt hem al aankomen, dat werd dus deze kroeg. Die meiden wilden ‘s avonds ook wel eens de deur uit. Zo veranderde vrij snel het publiek van het café. Mijn vader was toen zelf begin dertig dus die vond de verjonging wel prima. Zijn bier vond ook gretiger aftrek bij deze nieuwe klanten. En als er ergens leuke jonge meiden komen, dan volgen de jongens vanzelf! Mijn vader struinde zelf de brouwerijen af en nam wat voorraad mee in een bestelwagentje. Ja, zo ging dat toen. Hij ontmoette wat Nederlanders die hetzelfde deden als hij en zij bundelden hun krachten. Samen inkopen, reclame- en marketingactiviteiten ontplooien. De Alliantie van Biertapperijen was geboren. Zo professionaliseerde de verkoop van speciaalbieren.’ Inmiddels zijn bij de Alliantie van Biertapperijen een veertigtal bijzondere biercafés aangesloten.

Een café moet leven

Vader Piet was een eigengereide, vooruitstrevende kroegbaas. ‘Hij veranderde de Beyerd in een links georiënteerd politiek café en haalde grote internationale bluesartiesten naar Breda. Organiseerde ook autorally’s, biljarttoernooien. Hij was altijd actief. In een café moet wat gebeuren, zei hij altijd. En wij zijn het met hem eens…Het pand naast de Beyerd is sinds 1992 restaurant. In dezelfde sfeer ingericht als het café. De kok is een liefhebber van koken met speciaalbier. Dus dat past. We hebben ook een goede wijnkaart maar we proberen ook vaak een bier te serveren dat de maaltijd goed begeleidt. Er zijn zoveel smaken en soorten dat er altijd wel een goede combinatie te maken is. Het restaurant is een echte aanvulling op het café. Wij geloven dat eten en drinken niet goed samengaan, vandaar de aparte ruimte. Natuurlijk serveren we in het café wel een tosti, nootjes en bitterballen, maar verder gaan we niet.’

In 2004 werd een gedeelte van het restaurant brouwerij. Zittend aan een tafel kijk je direct naar het proces van gisting. Grote ketels domineren het uitzicht. ‘Dit was de droomwens van  mijn vader. We brouwen en verkopen drie soorten bier. Ons huisbier (Drie hoefijzers klassiek) een Weizenbier (het Duitse tarwebier) en een seizoensbier. We hebben geen ambitie om groot te gaan distribueren. Er zijn in Breda nog twee gelegenheden die ons bier tappen. We produceren jaarlijks tweehonderdzeventig hectoliter. Dat betekent meer dan vijfhonderd liter per week. Een klein café zou blij zijn als ze dit wekelijks verkopen. Bier is veruit onze grootste omzetmaker. Ook koffie en wijn zijn hier populair. Ik denk dat ongeveer zeventig procent van de alcoholverkoop bier betreft. Het meest Jupiler pils, maar zeker ook de speciaalbieren nemen daarvan een deel voor hun rekening. Bier is emotie. Het pure, de geur, de smaak. Allemaal beleving. De bierwereld is constant in beweging. Wij hebben het geluk in Brabant te wonen. Daar gebeurt alles op biergebied gemiddeld vijf jaar eerder dan in de Randstad. Dit is de proeftuin voor veel brouwerijen. Wij zijn het begin van de olievlek. Neem nu het rosébier. Hier al lang een grote hit. Er zijn er die zeggen: geen echt bier. Het is ook witbier met frambozensap… Maar aan de andere kant zeg ik: de jeugd die gewend is aan Breezers en andere zoete dranken kun je hiermee wel over de streep trekken om eens bier te proberen. En daarna moeten zij de smaak voor bier verder ontwikkelen. Je boort dus wel een nieuw publiek aan, die anders blijft hangen in de mixjes.’

Niet te verleiden

‘Zelf lust ik graag een biertje, als ik werk overigens pas aan het einde van mijn werkdag. Thuis vind ik een heerlijk glas wijn ook een genot. Ik weet ook veel van wijn, ik ben SVH Meesterschenker. Dus van veel markten thuis. Je moet gedisciplineerd zijn achter de bar. Niet voor de verleiding bezwijken om zelf mee te drinken. En gezellig aan de bar zitten is iets anders dan aan de andere kant werken. En ook barkeeper zijn is weer iets heel anders dan een zaak runnen. Daar komt wel wat ondernemerschap bij kijken. Mijn broer en ik werken gewoon mee in de zaak. In het restaurant, achter de bar. We staan ingeroosterd. We zijn heel verschillend maar hebben wel dezelfde ideeën over het café. Ik hou me meer bezig met de inkoop, het personeel en de administratie. Orson is meer de creatieve geest. Hij bemoeit zich bijvoorbeeld met de keuken, de activiteiten en de website. We kunnen prima met elkaar door een deur. Dat moet ook wel in deze constructie. Onze vrouwen werken ook samen, dus dat is leuk. Mijn zoon van veertien is hier onlangs ook begonnen op vrijdagavond. Natuurlijk hoop ik dat het bedrijf in de familie blijft maar ik wil en kan niets afdwingen. Hij zit in drie atheneum dus heeft nog tijd genoeg om te beslissen. Maar de Hogere Hotel School staat wel op zijn verlanglijstje. Ach, voorlopig zijn Orson en ik hier nog lang niet klaar. We hebben nog genoeg plannen voor de toekomst!’

Peter Snoeijer van Café Morshuis in Albergen:

‘Bier is een prachtig product’

‘Wij hebben van oudsher al een biercafé. Bier is hier in de regio al jaren zeer populair. Ik vind bier een prachtig product. Puur en smakelijk. Het is ook absoluut de koploper hier in het café qua omzet. We hebben behalve de kroeg, ook een zalencentrum en een cateringbedrijf. In die bedrijven is bier ook een graag gezien product. Grolsch is ons huismerk. Het assortiment bestaat uit acht bieren van de tap en ruim honderd soorten op fles. Een aardig assortiment, ja.’

Rob Voets van Bar Becoloth in Boxtel:

‘Pure smaken hebben de toekomst’

‘Wij zijn een aantal jaren geleden begonnen met speciaalbieren. Natuurlijk hadden we daarvoor wel pils van de tap. Het assortiment breidde zich langzaam uit naar twaalf bieren van de tap en ruim honderd op fles. Inmiddels zijn we dus echt een gespecialiseerd café geworden. We krijgen veel klanten speciaal voor die bieren. Zelfs ook liefhebbers van ruim buiten de regio. Er komen steeds meer mensen met het boekje in de hand binnen, waar de Nederlandse biercafés in staan. Zij maken een rondje door het land om overal speciale bieren te proeven. Je ziet zo ook regionale verschillen. Hoe noordelijker je woont, hoe bitterder je biersmaak. Hoe zuidelijker hoe zoeter... Dat is leuk. Daarnaast zijn we natuurlijk ook een dorpskroeg. Veel vaste klanten die dagelijks of wekelijks binnenwippen. Vaak ook voor de speciaalbieren. Bier maakt ongeveer vijfenzeventig procent uit van de alcoholomzet in ons café. De biermarkt staat momenteel een beetje stil. Ik zie niet echt veel grote ontwikkelingen in dit segment. De pure smaken staan in de belangstelling. Neem nu het Japanse Iki-bier. Ik denk dat dat een blijvertje wordt. Evenals de Duitse Weizenbieren, die gaan het ook maken deze zomer.’

Jaap Lindeman van Belgisch Biercafé de Pintelier in Groningen:

‘Voor elke smaak een passend bier’

‘Wij zijn een echt Vlaams café. Een beetje gestoeld op stadscafé Falstaff in Brussel. Hoge plafonds, grote gezellige ruimte. Wij vinden het een echte Belgische sfeer. We tappen tweeëntwintig bieren, voornamelijk Belgische speciaalbieren. Daarnaast natuurlijk een ruime sortering op fles. We hebben ook echte specialiteiten, waarvoor we zelf maandelijks naar de zuiderburen rijden om daar een aantal kratten te halen. Op die geheime adresjes ontdekken we steeds weer iets nieuws. We zijn dan ook de enigen in Nederland die bepaalde bieren verkopen. Inmiddels weten ook veel biertoeristen ons te vinden. Liefhebbers uit heel Nederland die naar Groningen komen om te proeven. We verkopen ook bijvoorbeeld veertig Belgische jenevers. Daar zijn ook echte fans van. Ik vind dat leuk, die echte proevers. Bier is een product waar je nooit op uitgekeken raakt. Er zijn zoveel soorten, smaken, varianten. Voor elke smaak is er wel een passend bier te vinden. De trends zijn altijd interessant. Pure bieren, ambachtelijk gebrouwen, zonder chemische toevoegingen zijn en blijven populair. De echte fruitbieren doen het prima op het terras. De tarwebieren ook. Wat mij echt een doorn is het oog is, zijn de rosébieren, wat een prut. Nepbier, dat is het. Dat zou echt verboden moeten worden... Wij verkopen wereldwijd de meeste Pauwel Kwaks in een week. Dat is best bijzonder voor een Gronings café. Belgisch speciaalbier in het hoge noorden. Blijkbaar toch een goede combinatie.’

Foto: NFP Photography

Blijf je graag op de hoogte?

Eén keer per week het actuele en relevante cafénieuws in je mailbox? Schrijf je hier in voor onze digitale nieuwsbrief en blijf op de hoogte.

DCK15Jaar

 

Overig nieuws